Zamanın en uzak yalnızlığında
Yokluğuna sarılmaktayım her gece
Bir başıma üşürken sevda ayazında
Hasretini biriktiriyorum gönül pervazında
Kanayan yüreğimin kan kırmızısı
Ateşini körüklerken senli düşlerim
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta