Ben ağır ağır yürüyorum
Kurak bir şehrin yıldızları akıyor gözlerimden
Lacivert oluyorum biraz kuş konuyor sözcüklere
İntikamdan arta kalmış aşk kırıntıları konuyor
Tenhada bir sessizlik oluyorum
Ufuk çizgisinde yalnız bir renk
Anlamamaktan isyana taşınıyor evlerim
Ben balta oluyorum çöl ortasında
Gereksiz masallarım oluyor
Servet-i Fünun'da Tevfik Fikret kanıyorum
Aşiyan oluyorum
Kurak bir tebessümle tutuklanıyor
İsyanla serbest kalıyorum
Şehrin tam ortasındayım küllüm kekik küllüm çay
Kara Deniz oluyorum durduk yerde
İstiareye yarım kilometre var daha
Beni teşbihte sıkıştırıyorlar
Ben ıssız tren raylarına çelik yontuyorum
Kuruntulu mevsimlerden artıyor zaman
Kimsesizlik oluyorum her şey yeniden başlıyor
Muhteşem düşlerin umulmadık anlarında
Kalıntılardan mitolojik cesetleri çıkıyor sözcüklerin
Ben sığılmayan cehennemlere kül döngüsü ateş yığıyorum
Aşık oluyorum
Sürrealist ayrılıklar peydahlanıyor
Kendimle metalim tütünle parlatıyorlar dünlerimi
Efkar iklimindeyim zaman kadranlara sığmıyor
Yık artık bu düzensiz düzeni ey zalime boyun eğmeyen
İnsanı insanla buluşturan bir doğuma hazırla evreni
Bitsin nefretin kalelerinde sürüngenlerin saltanatı
Gözlerinin meşru bakışlarında tanımla beni
Tersine dönmez ışık su kavrarken güneşi
Aşk erirken yansır görüntüsünde yosunun
Bir çağ nasıl sarkar bir çalar saatin altına
Bir çağ nasıl sığınır ardına ölüm korkusunun
Gel tanımla beni
Eşgali yardım ve yataklık olan aşkımı tanımla
Bir türkü bir ıslık gibi kon yaşamın içine
Zerdali parmaklıkların ardında tutsak güneşlerin tutkulu direnişini tanımla
Tanımla ay ışığını
Yeni doğan çocuğun ağlayışını
Avuç içinde bir ekmek kırıntısı olmayı
Aykırı çocukların yarınına kalmayı tanımla
Kayıt Tarihi : 21.6.2013 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bitsin nefretin kalelerinde sürüngenlerin saltanatı
Gözlerinin meşru bakışlarında tanımla beni
Tersine dönmez ışık su kavrarken güneşi......................./
Acikcasi,siirin icinde, egilipte bakamadigim,basimi döndürdügünü hissettigim,benim gibi yüzmesini iyi bilmiyenlerin yüzemiyecegi kadar dipsiz bir derinligi olan,genisligiyle okyanuslar gibi..ucsuz bucaksiz..icinde gizemli sevgi tohumlarinin yaninda,yosunlarin kapladigi,taslasmis isyan kayaliklarinda, dogacak günesi sabirla bekleyen,deniz feneri gibi isil isil parlayan cok anlamli,degerli bir siir okudum.Bülent hocami ve güzel siirini gönülden kutluyorum.Selamlar,saygilar.
Yeni doğan çocuğun ağlayışını
Avuç içinde bir ekmek kırıntısı olmayı
Aykırı çocukların yarınına kalmayı tanımla....Sessiz çoğunluk,biat edenler uyanırsa her şey düzelir.Ama biz görebilirmiyiz?... Bilemiyorum.Çok ustaca seçilmiş kelimeler.Muhteşem,saygılar Bülent bey.
TÜM YORUMLAR (58)