Sevdiğim:
Sen ‘kazılacak dağlar var’ dedin de, ben ‘Ferhat değilim’ mi dedim.
Sen ‘yatacak zindanlar var’ dedin de, ben ‘Yusuf değilim’ mi dedim.
Sen ‘yanacak ateşler var’ dedin de, ben ‘Kerem değilim’ mi dedim.
Sen ‘kaybolacak çöller var’ dedin de, ben ‘Mecnun değilim’ mi dedim.
Ben ki zaten:
Gözlerinin kuyusuna atıldım. Dudaklarının ateşinde yandım. Hasretinin dağını aştım. Ayrılığının çölünde kavruldum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta