Bu güne kadar onlarca hatta yüzlerce şiir yazmışımdır bazılarında hasreti ve özlemi bazılarında ise aşkı ve sevgiyi anlatıyordum ama sadece birinde evet sadece birinde bir gözlerinin rengini birde gecenin o saf rengini anlatarak yazmak istedim ve yazdım.
Bak yine gece yarısı oldu,
Sokaklara zifir karanlık çöktü,
Aklıma birden o karanlık gözlerin geldi,
Gözlerin'in karanlığı geceye çalıyordu!
Bak dolunay belirdi semada,
Karanlık sokaklara ışık saçıyor,
Beni bilirsin ışığı sevmen ama dolunayı seviyorum,
Birde senin o gözlerinin karanlığını seviyorum,
Gözlerin'in karanlığı geceye çalıyordu!
Bak efkar bastı bu gecede,
Dayanamadım yaktım bir sigara daha,
Gök yüzünün derinliklerine uzun uzun baktım baktım baktım.
Bakmasına baktım amma karanlıktan başka bir şey göremedim,
Aynı senin o gözlerin karanlığı gibi,
Gözlerin'in karanlığı geceye çalıyordu!
Ne zaman dolunayı görsem,
Aklıma sen geliyorsun,
Ne zaman bir sigara yaksam,
Aklıma sen geliyorsun,
Ne zaman karanlık bir yer görsem,
Aklıma o gözlerinin karanlığı geliyor,
Gözlerin'in karanlığı geceye çalıyordu!
Muhammet Akyüz
Kayıt Tarihi : 23.12.2015 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bursa da TİRYAKİ CAFE diye bir yer vardı. O zamanlar akrostiş şiir yazıyordun. Bu cafe de okuya bilir miyim diye anlaştım ve her pazar günü gönül DOSTLARIYLA orada buluşurduk ve bir kaç hafta sonu SABAHATTİN ABİ orada KARANLIKLA ilgili bir şiir okudu ve o gecede DOLUNAY vardı gökyüzünde. Eve gittiğimde o kelimeyi tekrarlayarak DOLUNAYA baktım ve bu şiiri yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!