Gözlerinin İzi Şiiri - Mustafa Keleş

Seni ölesiye sevdim
Sevdiğimdin, sevincimdin, senindim
Sırrını bilmediğin bir fırtına düştü şehrimize
Hicranlar yağdı göğünden hüznün
Bir selama bile muhtaç kaldı sevdamız.
Aşkın en acı hallerini yaşadım sensiz
Aşkın en karanlık günlerini yaşadım.
Söylediğim, söyleyemediğim ne varsa
Yalnızlığımın bedeliydi sanki.
Göz ucum kadar uzaktın bana
Şimdi hangi şehirde dolaşsam da
Gözlerinin izine bile rastlayamıyorum
Bu ne yalnızlık, bu ne yarımlıktır yar?
Ömrümdeki yarım bırakılmışlıktır yüreğimi yakan.
Ben giderken yüreğim sana seslendi hep:
Canın sağ olsun, gönlün hoş olsun
Güle güle kal, güle güle , dedi de
Ağlaya ağlaya baktı ardından...