Gözlerinin Işığını Aldım Da Sakladım

Gözlerinin ışığını aldım da sakladım,
Şiirler arasında kuruttuğum güller gibi.
Vuslat sanrısıyla avunmam bu yüzden.
Gün gelir yokluğun,
Acının perdesini aralarsa bir gün,
Hasretten mısralar akıtırım cansuyu niyetine.
Belki süzülür inceden gözlerin gözlerime.
Belki uzaklar utanır tomurcuk açan hüznümden.
Biliyorum ki;
İki kalp arasındaki mesafenin hiçliğini anlatmak çok zor
dağ devire yollara.
Ve vakitsiz savrulan, heba olan yıllara.
Bir sen bilirsin vefanın ve sadakatin sonsuzluğunu.
Bir de toprak bilir son mekânın kıymetini.
Bu yüzden kadere isyan etmem,
Bu yüzden hep dilerim ki:
Elin, elime değmese de,
Ahirim olsan yeter....
Gülsen Dede