Hüznü
ne zaman
yakıştırsam yüzüme
sevilerin
ayrıntısında dağılır
dönerim kendime...
Sonra,
yolculuklar
başlar...
Her gece,
vedalar bıraktığın
zamanlarda konaklarım...
keşke
götürseydin
beni de
gözlerinin iklimine
...
Tinerci çocuklar da,
yitirdi bu kentte
düşlerini...
Ve
ben
şimdi,
onların gülüşüyle
öpüyorum seni...
Kayıt Tarihi : 12.8.2007 04:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!