Gözlerinin içindeki boşluk 21.30 15.10 2024

Gözlerin İçindeki Boşluk

Ey zamanı soluyan ömür,
Kalbimle baktım sana,
Anladım ki boşuna,
Çiçekler açtıramayacakken,
Gitgide azalıyorsun içimde.
Unutuyor muyum seni,
Yoksa kalbimi mi uyutuyorum?

Gözlerimde biriken yaşlar,
Soğuk bir aynada yankılanıyor,
Neden intikam alıyorsun benden?
Bir insana ne kadar ihtiyaç var,
Nefes almadan yaşanır mı?
Uykusunda ağlar mı insan?
Ben ağladım, nefesini kesenle,
Ama gerçekleri görmek,
Tam üç yıl sürdü içimde.

Gidiyorum, ama bil ki,
Hakkımı alacak göğün sahibi,
Hayatımda bıçak izleri kaldı,
Öyle yorgunum, öyle incitici,
Sevdam bir ateş, ruhum bir sığınak.
Senin renk körlüğün benim suçum değil,
Artık hayatımda kara bir ülke gibisin,
Sonsuz emeğim heba oldu,
Ama sen uğruna yazılacak biri değilsin.

Kapılarım kapandı,
Öldürürsün beni,
Artık olmaktan korktuğum kişi oldum,
Şimdi yoksun,
Yolun açık olsun,
Başkasının renklerini göremediğin bir hayat diliyorum sana.
Benden bu kadar,
Yalnızlığın gölgesinde,
Kelimelerimle kalacaksın.

---