Uzunca bir kaçışın sonu
Ve yine hüsran yine hüsran GÖZLERİNİN HAPSİNDEYİM…
Tek kişilik hücremde tek başıma şuursuzca tek başımayım
Küçücük bir pencerenin önünde ellerimi ovuyorum,
Gözlerimi uzaktaki sahile çeviriyorum
Gökyüzüyle denizin bitiştiği noktaya bakıyorum
Denizin yakamozları ahenkle dans ediyor
Az sonra sevgilisiyle buluşacak gibi,
Sanki hasretine kavuşacak gibi,
Güneşin parıltısıyla sarmaş dolaş olmayı bekliyor.
Yanaklarımda süzülen iki damla yaş koyveriyor kendini,
Usul usul süzülüyor tüm asiliğiyle dudaklarıma.
Sanki ilk kez güneşin doğuşunu müjdeliyor hücreme
Oysa her bakışımda doğan güneşimdin ıssız geceme…
Ben ne hücremde
Ben ne cehennemin ateşinde
Ben ne sensizliğin çilesindeyim
Tek derdim sonumun yakın olduğunu bildiğim
Gözlerinin hapsindeyim…
Kayıt Tarihi : 13.3.2012 13:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!