Gözlerinin Gizemi Şiiri - Erdal Uzuner

Toz duman olmuş ortalık yar
Bir sağanak,bir kar fırtınası var
Göz gözü görmüyor,ha cennet,ha nar
Kurtulamadım gözlerinin gizeminden

Aşkın ıslatmış artık tüm benliğimi
Açsamda nafile,kırık dökük şemsiyemi
Kapadığım gözlerim bak hala nemli
Kuruyamadım gözlerinin gizeminden

Unutmak istedim rengini,yeşile boyandım
Kaçacak oldum,yine kapına dayandım
Bir tatlı sözüne,birde gözlerine kandım
Terkedemedim gözlerinin gizeminden

Deprem yarattın içimde yıkıldım
Ne çare bulabildim,ne sıkıldım
Başkasına değil,hep gözlerine takıldım
Çözülemedim gözlerinin gizeminden

Silkeledin tüm inandığım değerleri
Karıştırdım artık gündüzleri,seherleri
Bir çift yeşil göz köle olmaya değer mi?
Kıramadım kafesimi gözlerinin gizeminden

Sen sevdikçe unutacağım her acımı
Bırak elinden yaralı gönlümün kırbacını
Yalvarırım vurma,çok yaktın canımı
Mazoşistim gözlerinin gizeminden