Uzun bir gecenin zifiri karanlığını yırtarak
Seher vakti gün doğumunda
Yeni günün
Sevinciyle çağlayan
Güzel kalbin aynası olan
Yüzünde ki siyaha çalan; o büyüleyen gözlerin esiri oldum
Sahil rıhtımında helecanla, hasretle
O narin ellerini tutmak istedim
Lakin
Cesaretimi toplayamadım
Çünkü
Sen çoktan
Bizim mazımızı defterimiz
Kapatmıştın
Artık itiraf ediyorum, duy beni
Sana olan tüm özlemim, beni derinden derine kudurtuyor
Beni şaşırtan, yüreğimi burkan o tavrından ötürü
Uğuldayan kulaklarım
Ağlayan gözlerim
Çoktan
Bir karabulut gibi
Dönmeye başlayan şu belalı başım, vurgunu senden yedi
Ne çok umutlanmıştım, sana koşarak gelmiştim
Sana soruyorum
Bana niye böyle ettin
Canımı yaktın
Baharımı
Kışa
Günüm geceye çevirdin
Şimdi yüreğin rahat mı? Maşallah sen dünyamı zindan ettin
10.01.2016
İstanbul
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/10/gozlerinin-esiri-oldum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!