Gözlerinin Emrinde Şiiri - Orhan Bektaş

Gözlerinin iziydi güneşle doğup gelen
Bir sabah seherinde dağların üzerinden
Kalbimin ağrısına sürdüğüm merhem gibi
Seni bulmakmış benim dünyada
yolculuğum
Gutbet yurduna düşen biçare kullar gibi
Maşukunu arayan divane aşık gibi
Buhar olup buluta yülselen sular gibi
Rüzgar önüne düşen savrulan yaprak gibi
Kuruyan ekinlere düşen bir damla gibi

Sesini dinliyorum mütemadiyen
Çook uzaklardan geliyordu lakin
Çok derinlere dokunuyordu
Yüreğime sarılıyordu sevdadan
Aşktan kuleler kuruyordu ışıklı
Yaldızlı taklar gibi geçiyordu
Geçmiyordu kalbimin tahtırevanından

Sesini dinliyorum sen sustuğun zamanlarda
Konuşamuyorum kendimle bile
Sen konuşana dek yeniden
Susarsan kavrulurum sensizliğin ateşiyle

Uzun zaman olmuş
unutmuştum göz yaşımın tadını
hala tuzluymuş... 😢
Kalp ağrısı dağ ağrısı gibiymiş
volkan gibi patlarmış içinin çeperleri...

Sen gidiyorum deyince
denizlerin çekildiğini gözlerime tsunami gelince anladm...
Tüm bu volkanların bu patlamaların içinde
Bu depremlerin bu yağmurların
içinde
Senin için yandığımı anlamadığına yanarım...

Bizden önce kim yaşamışsa aşkı yalandır.
Bizden sonraya kalırsa aşk tufandır sevgilim....

içimde birikmiş tutsak ne kadar aşka dair harf kelime cümle varsa hepsi senindir
hepsi sanadır söylenmeye hazır
Gözlerinin emrinde...