Gözlerinin Çarmıhında Geriliyorum

Gözlerin, asırlık çınarların gölgesinden yapılmış bir çarmıh
Geriliyorum gözlerinin çarmıhında
Yükseklerden bir gerilim, düşüyorum uçurumlarından
Kanadım yok kirpiklerine tutunuyorum...
Kaşlarının karasında kirpiklerini dağıtıyorum
Hüzünlerime ortak kılarak tüm geçmişini ve geleceğini…

Yırtıyorum karanlıkların perdesini,
Esaretin kör kuyusunda Yusuf oluyorum,
Bakışlarım fırtına kokuyor, sert esiyorum yüreğinin girdaplarına
Susuyorum özlemlerinde çoğullaşarak beyninde…

Yargısız cümleler kuruyorum ortasında karanlıkların
Körleşen acılar, kalpsizleşen cümleler kuruyorum
Adına hüzünleri kuşanarak…
Tekrar tekrar geriliyorum çarmıhında gözlerinin
Kendimi sessizliğe emanet ediyorum
Susuyorum cümle susuşlarda
Kanatarak sevgimi ıssızlığın verdiği sükûnetlerde…

Dağıtıyorum öfkemi bakışlarının fırtınasında,
Sana ezberlediğim şiirlerimin hepsini bir solukta okuyorum
Sonra susuyorum, sonra firar ediyorum…