Tut elimi gidelim, bilinen, bilinmeyene, olmayan sona.
Sen sıkıca tut ellerimi ve gözlerini kapat, unutma kulaklarınıda.
Aklın dehlizlerine at perçimini, ışık sızdırma.
Şimdi,zerre kadar sevdadan başka bir şey kalmışsa,hala oradasın,dünyada...
Kayıt Tarihi : 4.11.2019 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazen, gözlerin kapalı olması yetmez.
![Murat Karaosmanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/04/gozlerini-kapa-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!