Gözlerini Dinliyorum

Gün batımı gözlerindeki buğulu bakışlarında
Senin değişmeyen mantıksal düz çizgilerinde
Aşkımın yok oluşunu soluşunu seyrediyorum
Gitmekle kalmak arasındaki kaçışlarında
Benim birleşmeyen duygusallık eğrilerimde
Kararsızlık kozasında duruşumla bekliyorum

Seneler sonra tam bulduğum anda kaybettiğim
Yıllar süren özlemi bir anda silmek kolay değil
Unutmak, vazgeçmek arasında gidip geliyorum
Her defasında bilinmeyen bir yöne çekiliyorum

Yalnızlığa açılan penceremde kaybolan düşler misali
Bir anda bulup, bir anda kaybetmeye kader diyorum
Gözlerin konuştuğum, huzur bulduğum ve durulduğum
Gözlerin kaçıp saklandığım, sığındığım duvar dibi gibi
Her fırsatta koştuğum ve buluştuğum gerisi bahane idi
Bitti biliyorum, gerçeği görüyorum, kabullenemiyorum

Çoçukluk yıllarımın sokaklarında kaybolan müjdesini
Beklercesine bekledim kapında sadık bir bekçi gibi
Çocukluk anılarımın mahallesinde kalan eski bir yenilgi
Gibi, unutamam bil ki ama avunacak bir teselli bulurum
Kim bilir, acaba, belki, bilsem ki? ..
Sevda geçici.. rüya geçici.. dünya geçici.. değil mi?
Hayal denizlerinde bir zaman dalgalanır, durulurum..

Ben her zaman bildiğim, çizdiğim yoldan gittim
Hiç olmayacak şeyleri ümit ettim kendime dert ettim
Bütün hayatım boyunca ne varsa aradığım, bulduğum
Hep son anda son dakikada kaybettim.

Bir annenin sıcaklığında, seven-sevilenlerin tutsaklığında
Özgür bıraktım, gidiyorum, seni şimdiden çok özlüyorum
Duygularımı sana sitemli birkaç satırla ifade edemiyorum

Bildiğim, inandığım bir şey var hala gözlerini dinliyorum
Hiç bitmeyecek kavuşmak ümidi, hayatından çekiliyorum