Gözlerine Tutunmuş Bir Şiir Ömrü Bırakıy ...

sakın ağlama
gözlerine tutunmuş bir şiir ömrü bırakıyorum

bitmiş bir yazın ağustosunda kal
bırak dalgalar gitsin başka şehirlere

senin kaldığın koskoca şehirde
yalnızca istasyonlar yok
yolcular
gelip adımı soracaklar
konuşma

sanma ki
kendimi kurtardım caddelerinden
senle kaldım
sırlı bir kederin aynasında suskunluğum
ağzımda cam kırıklarım
veda etme
sözlerin kilidini vur dudaklarıma

bırak kederler gece bekçilerinin olsun
sen hiç duyma karanlığın o yorgun sesini
ateş böceklerini düşünme

sakın ağlama
bir gün tüm yalnızlar seni soracak
ellerinde bir şiir ömrü
emanetimdir
unutma…