Gözlerine Takmıştım Aklımı

Karşılaştığımızda
Mevsimlerden sonbahardı
Ve sen
Daldaki son yaprağın düşüşü gibi
Düşmüştün gönlüme
Yavaş yavaş yani
Yani süzüle süzüle

Aradan koca bir sene geçmişti
Takvimler gene sonbaharı gösteriyordu
Ağaçlar da tıpkı
Benim sana soyunduğum gibi soyunmuştu
Şimdi
Ne vakit takvimlerde sonbahar
Sokakta, her bir köşede,
Ayrı bir kartpostal var
Düşünürüm ilk karşılaştığımız anı
Ve her dökülen sarı yaprakta
Gene sen düşersin aklıma

Hatırlıyorum da
Aylardan Ocaktı
İlk göz göze gelişimiz …
Tıpkı
Bir kardelen misali
Binbir zorlukla
Utana sıkıla
Ve bir çırpıda
“Merhaba” deyişimiz
Oysa şimdi?
Yıktık bütün tabuları
Konuşabiliyoruz artık rahatlıkla

Günler ayları kovalıyordu
Fakat saat sanki
Tutkala batırılmış gibi
İlerlemek nedir bilmiyordu
Ama dedim ya
Günler, aylar hatta mevsimler değişiyordu

İşte
Baharın ilk günleriydi
Ağaçlar çiçek açmış ve
Kuşlar korosu şarkılarını söylemekteydi
Gün be gün
İlk papatya falı da
Başarıyla sonuçlanmıştı
Gerçi
Sonra ki denemelerde
Her ne kadar sevmiyor dese de
İnanmak gelmiyordu bir türlü içimden
Zira ben
Gözlerine takmıştım aklımı
Unutmak? Ne mümkün

Şimdi
(Yüreğime) Yağmurlar yağıyor
“Serin Haziran akşamları”
Tek çıkış yolum var
O da senden geçiyor
“Bir umuttur yaşatan insanı”
Derler ya
İşte aynen öyle
“Benim” de “hala umudum var”
Bir güneş gibi doğacaksın
İçime çekeceğim seni
Toprak kokusuyla
Ve tıpkı
Yağmurlar ardı çıkan gökkuşağı gibi
Renklendireceksin
Siyah – Beyaz sürmekte olan hayatımı

Daha önce de dedim ya
Ben, gözlerine takmışım aklımı
Dudağımda hep aynı ezgi
Bekliyorum sabırsızlıkla
Doğacağın sabahı

“Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi! ..”

12 Haziran 05
İZMİR