Gözlerine Mahkum Şiiri - Çay Şairi

Aramızda bazı semboller şiirden ötedir

Mesela bir bardak demli çay öyledir

Salıncak mesela her parkta

Sallardım seni güle oynaya

Ya Uludağ etkilerine ne dersin

Hala yankılanır billur sesin

Yara bandı mesela hatırlasana

İkimizin parmağını beraber bantlasana

Acıyı beraber hissedelim derdin

Mesela bensiz dondurma yemezdin

Yemek saatlerimiz hep aynıydı

Sadece mekanlarımız farklıydı

Diş sağlığıma dikkat ettirirdin

Ağrı olursa hissedemem derdin

Asla bir muzu tek başına yemezdin

Yarı yarıya bölerdin öyle yerdin.

Diğer yarısını dönüşümü beklerdin.

Yalnız uyudun mu hiç bilmiyorum

Uyurken gözlerinle uyurdum

Sabah ilk gözlerini görürdüm.

Şimdi ne haldesin böcüğüm

Kelimeler boğazımda kördüğüm

Yastığına mı bakarak uyuyorsun.

Hangi arkadaşınla çay içiyorsun

Onu mu benim yerime koyuyorsun

Haberi var mı bundan arkadaşın

Söyleme bilirse bizi kıskanmasın

Elin hiç yandı mı kanadı mı

Kimin parmağını beraber sardın

O imkansız diye kaşık mı kullandın

Kaşıkla mi sarılı parmağın

Dondurma yemediğini biliyorum

Mektubunda söylüyordun

Peki muz neden sipariş vermedin

Yarısını bir arkadaşına verseydin

Temiz çamaşır getirdiğimde

İkimizin kokusunu sürerim üzerine

Lacivert tişörtün hiç geri gelmedi

Dedim sanırım onu hiç giymedi

Kokusu geçmesin diye mi

Zaten gözlerime mahkumdun

Şimdi neden mahkumsun

Peki sabah nasıl uyanıyorsun

Kimin gözleri ile güne başlıyorsun.

Of Allahım artık dayanamıyorum

Bu hasret bitsin istiyorum

Artık bu zulmü bu gurbeti bitirelim.

Ne olur rabbim ne olur ya kerim

Bilgehan ışık