Yine göz göze geldim gözlerinle.. Daha öncede gelmiştim.. Nasıl hatırlamam.. Nasıl unuturum, o ilk bakışlarını. Bu kadar mı güzel bakar baktığında bir göz? Anlık saniyelikti, bakışınla, yaktın yıktın beni.. Bu kadar mı etkiler bir göz bir gözü? Bu kadar mı etkileyebildin beni taa içimden? Neydi, neydi beni sana doğru çeken gözlerindeki şey? Beni sana mecbur eden neydi? Sana baktığımda bana güven veren o sihirli büyü neydi?
Bir girdap gibi başımı döndüren. Dipsiz bir kuyu gibi, derinlikleri görünmeyen, baktıkça dibine doğru düştüğüm o gözlerin var ya; hani bakmaya doyamadığım, bakmaya kıyamadığım işte o gözlerinden, özür diliyorum işte.. Af edersin, çok özür dilerim zamansız baktığım ve sana baktırdığım rahatsız ettiğim için. Hal bu ki niyetim o güzel gözlerini rahatsız etmek değildi..
Duygulu bir anımda, güzeller güzeli gözün, bana can alıcı göründü işte, şimşekler çaktı, fırtınalar koptu içimde, kor ateşler alevlendi bağrımda... Bir daha gözlerini zorlamayacağıma ve zor durumda bırakmayacağıma söz veriyorum, sen istemedikten sonra gözlerime bakmamsı için…
Sen öyle düşünmesen de, bana rahatsızlık vermiyorsun desen de.. Yine de yaptığımın kötü bir şey olmadığını düşünüyorum.
Bakışların bakışlarıma karşılığı, gözlerime verilen en güzel bir hediyedir aslında.. Ben sana gözlerimdeki yaşlarımı hediye ediyorum.. Göz yaşı döken bir çift göz görürsen işte o benim gözlerim, daha hapislerine düşmediğim firari sevgili.. O gözler için üzülmeni değil senin için ağladığını düşünmeni istiyorum.. Dökülen o damlaların karşılığında da senden sadece bakışlarını istiyorum.. Emin ol ki elimden geldiğince gözlerini incitmemeye, rahatsız etmemeye çalışıyorum bakarak..
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
