Dudaklarımı birleştiren ağını parçaladım
Aynamda yürüyen örümceğin
Sim suskuyu kendime sapladım gündüzleyin
Sesi dıştalayıp kuruyamadım
Ve hiçbir aşkın içinde kuru kalamadım
Kalamazdım…
Vahiy oldu puslu gök acı gri
tenim daha mor daha gri
beynim daha ölgün yüreğim acı siyah
ben,bu uzaklık sonrası gözlerine eriyeceğim.
Vahiy oldu gecesizlik
ve sensizliğin bilmem kaç zamanlı tarihi
secdeye durdu sözcüklerim buzul dilimin eriyişine sırt
bu uzaklık sonrası sesine eriyeceğim
yitirsen rengini bile
yaşamaktır eriyeceğim
ertelesende o ebedi gülüşünü ölmektir eriyeceğim.
Kayıt Tarihi : 12.8.2005 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!