Ahenk ile dönerken her zerrem, unutmuşum,
Hayat denen şu resimde, her renge eş olmuşum
Meğer mil çekilmiş gözlerime,
Bilmeden siyaha tutulmuşum.
Geç fark ettim,
Ellerini bıraktığım yeri nede çabuk unutmuşum.
Şimdi yavaş yavaş sararırken akşamlar,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta