Gözlerine baktım Şiiri - Selahattin Ölmez

GÖZLERİNE BAKTIM
24,05,2005…Eşimin annesinin öldüğü gün
Gözlerine baktım,
Okyanuslar gördüm,pırıl pırıl masmavi
Gözlerine baktım,
Bulutları gördüm,bembeyaz,pamuk gibi,kar gibi,
Gözlerine baktım,
İçinde bir orman gizli sanki,
Yıldızlar gördüm elvan çeşit,ışıl,ışıl,
Çakmak,çakmak rengarenk,
Ve gözlerine baktım; gökyüzünün parlaklığını gördüm
Dünyaları gördüm içinde….

Gözlerine baktım,
Güller gördüm,katmer.katmer toz pembe,
Kar taneleri uçuşuyordu sanki derinliklerinde,
Bakmaya kıyamadım,bir ay parçası gördüm üstünde,
Yağmur damlaları gibi sular seller akıyordu,
Acıları yaşadığın gün,
Gözlerinin içinde.
Ve gözlerine baktım; Ayrılığın acısını gördüm içinde.

Baharı çok severdin mevsimlerin içinde
Hüzün yoktu,sevda çiçekleri açardı bahçelerinde.
Bir de sessizliği severdin bahar gecelerinde,
Fırtınalar olmaz,şimşekler çakmazdı bahar mevsiminde,
Gözlerine baktım; seni gördüm gözlerinin içinde,
Göz yaşları akıtıyordun inanılmaz bir biçimde,
En çok sevdiğim bahar mevsiminde…
Gözlerine baktım,
Bir yol vardı,uzun ince,sanki bir bilmece,
Gözlerine baktım, seni görmek istedim,
Gözlerinde ben seni değil anneni gördüm,
Gözlerden gönüllere,giden yolları gördüm…
Gözlerine baktım yadigarımın,
İnsanları başka dünyalara götüren yolları gördün,
Neşeyi,hüzünü birlikte taşıyan,
İki dünyayı birbirine bağlayan gök kuşağını,
Gök kuşağının yedi rengini gördüm,
Ve gözlerine baktım,
Gözlerinde paylaştığım dünyayı gördüm,
O dünyanın içinde ben seni sevdim
SELAHATTİN ÖLMEZ
01,05,2005