Tenine yorgan diye örttüğüm,
Yıldızları kaldırıyorum usulca,
Ve, Ay’ın çıplaklığı vuruyor gözlerime,
Dalların çiçek açıyor; tenini her öpüşümde.
Vivaldi’nin “Dört Mevsim”inde sürüyor,
Soluk soluğa gecikmiş sevişmelerimiz...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.