Çöl sarmalarken rüzgarı
Ayın şevki gözbebeğinden başakların sarısını büyülerken
Melankolik bir adam ve yalnızlığın korkusuyla yalnızlaşırken
Korku şüpheyi hapsederken
Gönlümün ince hüznü türküyle rakı kadehini tokuştururken
Sarmaşık saçlarının karanfil kokusu
Hayalime uğrayan gölgenin yansımasıyla sarsarken beni
Duvarları paramparça giryan ruhumu gülümsetendir gözlerin
Can eyledim mahmur gözlerinin bir bakışını
Süphan dağının eteğindeki sonbahar buğdayının rengindir gözlerin
Karanlığın herhangi bir noktasında belirsizleşen ruhuma buse konduran düşsel gecemdir gözlerin
Gözlerin memleketimin bir köyünde nazımı aşık eden bir çınar ağacının direnişidir
Rozerin çiçeğinin rüzgarla özgürce dansa tutuştuğu
Toprağın yağmurla kucaklaşmasındaki mistik kokusudur ömrüm
Gözlerin
Ah gözlerin
Kahverengi siyahi gözlerinde gökkuşağının tüm rengleri gülüm
Senin gözlerini anlatamaz hiçbir şair
Anlatmak olmaktır sadece
Gözlerin değimlidir olmaktan öte olan
İdam sehpasında boynumda ölümün ağır yükü
Günahlarım siyah beyaz imgeler
Bir fahişenin dudaklarının şehveti
Ve taze bir ekmek kokusu hatırlatırken öğrenciliğimin kuru ekmek sofrasını
Her gece yıldızlar karışırken umuduma
İdam sehpasında zindanımda çürüyen benliğimi azad edendir gözlerin
(05.03.2011)
Şanlıurfa
Kayıt Tarihi : 12.7.2011 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!