Seni,bende sen yapan ne idi,biliyormusun
Hani,hiç konuşmadan anlattıkların vardı ya
Tek kelimesiz,her şeyi söyleyen
Herkesten farklı ifade şeklindi ,büyüleyen
Bir bakışın vardı, taa ciğerime işleyen
Kalbim çırpınırdı ,uçmak isterdi
On hekimden daha etkiliydi ,gülüşün
Dert, tasa, kaygı, hepsi biterdi
Öylece durmanı isterdim,karşımda bir ömür
Sadece, sevgiyle bana baksan,yeterdi
Bana sayfalar dolusu şiir yazdıran
Beni benden alıp giden, o gözlerin di
Gözlerine bakıp ,en derinde gördüklerim di
Ruhuna açılan pencereden,içeri bakabilmek di
Şimdi,şimdi hiç bir şey göremiyorum
Perdeler çekilmiş, içeri giremiyorum
Okyanuslar gibi engin, beni içine alan o gözler
Şimdi bana baksa da, bir şey ifade etmiyor
İçine girince kaybolduğum, o alem kapısı
Sıkıca kilitlemiş, açmaya gücüm yetmiyor
Seni dinliyorum, ne diyor diye,duyamıyorum
Gözlerin ne konuşuyor,bakıyorum, anlamıyorum
Keşke,keşke ilk başta böyle alıştırmasaydın
Şu an hep aç duygularım, doyamıyorum
Kos koca bir boşluk, her şeyin içinde
Aleme sığmayan bu ruh, tutsak gönlümde
Neler olduğunu bilmeden, çırpınıp duruyor
Bulup da kaybettiği, ruh eşini arıyor
Feryat boşa,isyan etsen de alışacaksın
Acıtacak belki ama, yine eski sen olacaksın
Sami Güney
Kayıt Tarihi : 19.3.2023 20:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!