Sırtım da taşıdığım bir Ömrü, kapının girişine bırakmışım.
Ne idi Hüzün?
Unutmuşum birden..
Matruşka misali önce dudakların armağan ediliyor.
Ardından ellerin..
En son gözlerin değiyor gözlerime..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta