Beni değil kendini inkar eden bakışların yaktı içimi en çok
Yoksa gönüllü sürüldüğüm gözlerinden kuru kurumu düştüm yar?
Uzaklığına değil başkalarına dokunduğum elin ateş oldu elimde
Yoksa gönlümü serdiğim teninden sen hiç üşümeden mi düştüm yar?
Bir sevda oyunuydu bizimki, aşk mızıktı sen hile yaptın
Şimdi bu oyundan ben hakkıyla mı düştüm yar?
Koca bir mazi kaldı başıma, sanki içindeki seni bir bildiğim
Ne dersin? Belki oda benim kurduğum bir düştü yar!
Gidişin değil, gittiğini söylemeden kalışın büyüttü yalnızlığımı
Bir tahta kapıyı çarpıp gitmen daha onurlu olurdu gönlümün kapısını çarpmandan
Yaşandı bitti demek varken,
Kirlendi bitti demezdim en azından…
(Aralık 2010)
Oya ErişmişKayıt Tarihi : 18.3.2011 09:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)