Duymuyor kulağı konuşmuyor dudağı
Elleriyle anlatıyor derdini
Görmedim bu kadar mutlu güleni
Utandım kendimden gereksiz isyanlarımdan
Hayatın bilememişim değerini
Yaşamayı seviyor yaşam ona çok yakışıyor
Dilinden dökülmesede kelimeler
Gözlerinden bal damlıyor
Yüreği sevgisini bir bir anlatıyor
İşitmesede kulağı kalbinde bestelemiş tüm şarkıları
Sallıyor başını bir sağa bir sola
Ruhunu sarmış bülbülerin şakıyışı
Şaşrtıyor beni bu kadar güzel dünyaya bakışı
Kayıt Tarihi : 4.3.2006 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiirimi konuşamayan bir arkadaşıma hitaben yazdım onunla sohbetlerimizde sanki gözlerinden bal damlarcasına tatlı anlatıyordu sözlerini
Yüreğine sağlık sevgili Meryem.
Aşık Veysel Eskişehir'de öğretmenlik yaparken bir köye sürekli konuk oluyormuş sazıyla. Günlerden birgün sazının teli kopmuş demiş ki ev sahibine bana bir lamba yakıp getirir misin? Adam da getirmiş veysel demiş ki o zaman ben görmüyorum ki bu lambayı ne yapacağım...
Şimdi düşünüyorum da onun gözül gözünü açan Yaradan ne güzel eserler bıraktırmış. Yaşama sımsıkı sarmış onu...
Önemli olan görmemiz duymamız değil dünyaya bakışımız gönül penceresinden...
Tebrik, selam, sevgi ve saygıyla...
Ama gerçekler bağırır 'burdayız' diye..
Tebriklerimle
TÜM YORUMLAR (4)