Gözlerinden Ateş Almaya Geldim

ayaz gecelerin ürperten koyuluğundan koptum
ayırtmaksızın geride kalan hayata dair ne varsa
tutunma telasına düşmeden hiç bişeye
düşürmeden
ve eksiltmeden hayal dünyamın egosunu
yollara vurdum bedenimi
içimde isimsiz sevdamın heyecanı
üşümeye meyil koymuş yüreğime
gözlerinden ateş almaya geldim

hiç doğmamış bebeğin n sevdiği oyuncağı gibi
içimden sen i çıkarsan geride kalana leş bile denmez
öyle bir nahoş sun bana
öyle bir anlamsızsın
bütün dünleri yarınlara ütülemişim
yarınları bugüne yenik düşürerek
hatta az sonrası dahi umursuz bende
az öncesi zaten yok
şimdi
şu an
elime elini almaya geldim

varsın buz tutsun bizden gayri ne varsa
içime attığın kor güneş olur nasılsa
ısıtır
yakar belkide
koskoca hiçlerden biz doğurmanın telaşında
çiçeğe gebe toprak ançlığında
baharsız açmayan türkülerin asi direnci
hükümsüz hayatın utancıyla kırıldı
gülpembe tadında şiirleri için
elime kalemi almaya geldim

nasip değilsede dizinde yatmak
alnından bir kere öpmeye geldim

FUFUKA