Aynalara konuşan Kadın.
"Kâbus dolu uykularımdan acı ile uyandım yine bu saatte,
Ah! ah!" dedi
Kadın!
Kim üzdü seni böyle?
Kirpiğinden yağmur gibi bu damlaların düşmesinin sebebi kim?
Bakışlarında ki o derin üzüntü
neden?
Seni yok sayarak,
görmezlikten gelen duygusuz,
kim?
Hüzünün içinde kaybolmuş
duyguların!
Ellerin koynunda mı kalmış,
Bana öyle bakma!
Derin yaralar açıyor yakıp kavurarak yüreğime saplanmış hançerin.
Sana bakarken yok oluyorum,
üzüntümden!
"Ah! ah! ah!" dedi,
Kadın!
Gözlerinden düşen tuzlu...
Göz yaşlarından öptüğüm.
Kadın!
10.10.2020
Kayıt Tarihi : 21.10.2020 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağlatılmayan kadınlar olsun, artık..! Dünyada..! O kadar çok ki ;duyduğum zaman beni hüzün basıyor..!
Kalemine sağlık
Tebrikler Azize
Çok tşkr ediyorum
Değerli yorumunuzla değer kattınız efendim eksik olmayın var olun her daim..
Slm saygılarımı bıraktım..
TÜM YORUMLAR (1)