Gözlerindeki Çocuk Şiiri - Mustafa Sarpkaya

Son sigaramdı belkide
Son çekişim seni içime
Son tutiyamdı belikide
Son sürüşüm seni saçıma
Bu son gidişin bir manası vardı elbet
Bakıyordu gözlerin
Dalıyordu gözlerime
Ve yakıyordu gözlerin
Kalıyordu sözlerime
Hüzünlü çekip içini
Bakma öyle der gibi
Bakıyordu gözlerin
Bakıyordu gözlerime
Sessiz bir çocuk oturuyordu gözlerinde
Ses saymazsak hıçkırığı
Sen değildin ağlayan
Ağlıyordu çocuk gözlerinde
Ellerime düştü ıslak
Sen sandım başında
Ne sendin düşen ne yağmur
Oturan çocuktı gözlerinde
Belki sendin belkide ben
Ya sendeki ben ya da bendeki sen
Ama aslolan çocuktu
Ve düşüyordu gözlerinden
Yalvarıyordu gözlerini
Açma diye kirpiğini
Korkuyordu düşmekten
Korkuyordu gözlerinden
Göz kalmadı gözlerinde
Giz kalmadı yüreğimde
Döküldü iki damla yaş
Ve süzüldü güzlerinden
Islanmıştı küçük çocuk
Düşen damlayla yanakta
Bir umut arıyordu belkide
Fer kalmayan gözlerinde
Belki bendim belkide sen
Ne bendeki ben ne de sendeki sen
Aslolan çocuktu zaten
Ki düşmüştü gözlerinden