gözlerinde hayalini kurduğun anların buğulu sıcaklığı saklanmış dalıp gitmişsin bulutların pamuksu şefkatinde hafifsin artık
rüyalardan uyanıp tekrar uyanır gibisin ama aynı rüyayı görme özlemide var bu güzellikte bırak sadece kendini göreceksin orada ümitlerin neyle beslendiğini ve uyandığında artık bileceksin herşeyi gökkuşağının tüm güzel renkleri olacak yıldızları kıskandıran gözlerinde
ve sen sevgiye inamayanlara inat sevgiyle bakacaksın şu biricik dünyamıza seni görenler anlıyacak yaşama sebebini ağlamadan kalakalacaklar farklı bi atmosfer olacak her şey
ve sen bal dudaklı kalbin artık tek başına atmayacak
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta