Dumanında dünden kalan bir sevda soykırımının hüznü,
Dudağında, ıslak bakışlı bir çay bardağı sıcaklığı vardı kadının.
Derin bir yarayı saklıyordu tırnak uçlarında.
Avuçlarında, hırçın saçlarının masum kızıllığı...
Yalnızlığı beceremiyordu.
Belki de aşksızlığı...
Ve hep birilerine, bir şeylere küfreder gibiydi,
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta