Dumanında dünden kalan bir sevda soykırımının hüznü,
Dudağında, ıslak bakışlı bir çay bardağı sıcaklığı vardı kadının.
Derin bir yarayı saklıyordu tırnak uçlarında.
Avuçlarında, hırçın saçlarının masum kızıllığı...
Yalnızlığı beceremiyordu.
Belki de aşksızlığı...
Ve hep birilerine, bir şeylere küfreder gibiydi,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta