Gozlerindeki Atesbocekleri

Seni sevmelerin anlamalarinda
Gozlerinde ates boceklerini arardim
Yildizlar duserdi avuclarima
Sevgini nereye koyacagimi sasirirdim
Sebepsiz sevmedim seni
Sebeplerini de hic dusunmedim
Kendiliginden oldu hersey
Birden.. coskulu
Ve dogurgan
Evrenin ilk isiltisi
Evrenin ilk dogumu gibi
Yoklugunda hep seni sevmeyi ogrendim
Tipki uzakliginda tanriyi arar gibi
Tipki tanriyi bulur gibi
Gel ya da git
Sev ya da kapat gozlerini
Gokyuzumu karanliga gomer gibi
Seni sevmemek aklima gelmez
Seni sevmenin sebeplerini hic dusunmedim cunku
Seni sevmeyi ogrendim ya
Sevilmeyi gozlerinde isil isil
Hic tadmadim
Ya da sen baktin da sevdali
Ben seni sevmelerden alamadim kendimi
Sevmelerine hic sebep aramadim belki de
Gozlerindeki ates bocekleri isildardi
Ben unuturdum sebepleri
Belki de ates boceklerinin kendisiydi
Sevmelerin en guzel sebebi
Sahi yasamin ruhu o ates boceklerinin isiltisinda mi
Gozlerinde mi genisleyip duruyor evren dedigimiz tanri
Yoksa sevdanin dili mi o ates bocekleri
Gozlerindeki suretimin yansimasi mi
Sevdanin o tatli izi
Ben dusunmedim ya sebepleri
Gozlerindeki o tatli gecede
Ki sicak.. ki davetkar… ki sehvetli
Ates boceklerinin yaydigi umuda tutuldum
Ben sebepleri hic dusunmedim ya
Sebeplerin arayisindaki o tatli sicakligi sevdim
Ben seni sevdim
Seni sevmeleri butun sebeplerin ustunde tutacak kadar
Varligindan en buyuk sebebi yaratacak kadar
Sevdim seni