Seni gördüğüm ilk sabahın ilk bakışlarında
yarını gözlerinde okuya biliyordum.
kim söylerse söylesin
ilk buluştuğumuz andır seni sevmek.
Dağların yağmura muhtaç susuzluktan kıvranıp
hasret kaldığı bir damla su için can çekişirken
ben sana susamış seni dudağımın çatlamış topraklarında isterken
kalbimin bulutlarında yağan yağmur gibi sana muhtaç seni tanırdan dilenirim.
Senden uzaklaştığım o dakikada seni özlerdim
sen içimi yakan kor aleve dönüşünce
kalbimin ateşe dönüşüp sönmesi
mümkün olmayan bir sevdaya dönüşüyordu.
Yıkıma uğramış dünya misali aşk sözleri söylerken
lal olmuş bu dil senden başka söz söylemez oldu
seninle bakıştığımız ilk anda hayalimin tek aşkı sen olurken
kollarında yaşlanıp son nefesimi dizlerinde vereceğim sen olmuştun.! !
Kayıt Tarihi : 6.12.2014 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
vardır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!