Uğursuz bir karanlık çökmüş şiir defterime
Kıpkırmızı bir utançla tutuyorum kalemi
Avuçlarım ter içinde yine
Az sonra sokağın sessizliği vuruyor pencereme
İnce bir çığlık duyuyorum, kesik
Koca bulutlar göğe çivilenmiş gibi duruyorlar
Güneşi tutsak etmiş gibi
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Aniden gözlerin çiziliyor duvara
Kesif bir renk kaplıyor odamı
İlahi bir sağanak yağıyor, yeşil
Kirpiklerin hınç taşır gibi yorgun
Yeşili kana bulamış gibisin gözlerinde
Bakışların neden kan içinde kalmış
Saklama benden, biliyorum
Yemyeşil bir ölü taşıyorsun gözlerinde
Nedense korkuyorum senden
Yine de bakmaktan alamıyorum kendimi
Uyumayı deniyorum gözlerinde
Her yönüyle çok güzel bir çalışma. Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta