Gözlerinde tutuklu kaldım

Gözlerinde tutuklu kaldım,
Bir sonsuzluk denizinde kaybolmuş gemi gibi,
Hangi limana yelken açsam,
Hep senin kıyılarına vuruyor dalgalarım.
O bakışların bir tuzak mı,
Yoksa bir sığınak mı bilemiyorum,
Ama her seferinde,
Daha derine batıyorum,
Daha çok sende kalıyorum.

Ne zaman gözlerine baksam,
Bir hikâye başlıyor içimde.
Ama bu hikâye yarım kalmış,
Sonu asla yazılmayacak.
Her virgül, bir nefes alışı,
Her nokta, bir vedanın yankısı gibi.
Ve ben, o hikâyenin bir karakteri değil,
Sadece okuyucusuyum,
Her kelimede kendini kaybeden.

Gözlerinde tutuklu kaldım,
Bir şafak vaktiyle gece arasında,
Ne tamamen aydınlık,
Ne de bütünüyle karanlık.
Sanki gökkuşağının silik renklerinde,
Kaybolmuş bir melodi gibiyim.
Hangi nota bir kurtuluş getirir,
Hangi ses yankılanır içimde?
Cevap yok… sadece gözlerin var,
Ve o gözlerin çağrısı.

Bir harita gibi gözlerin,
Ama yolları dağılmış,
Hiçbir pusula göstermiyor doğru yönü.
Her baktığımda,
Kendimden bir parçayı bırakıyorum orada,
Ve yine de eksilmiyorum.
Çünkü o parçalar,
Senin gözlerinde çoğalıyor.

Gözlerinde tutuklu kaldım,
Ve bu bir mahkumiyet değil,
Bir sadakat yemini gibi.
Her bir zerreni ezberliyorum,
Her bir ışık yansımasını.
Zaman, senin bakışlarında duruyor,
Ama durduğu yerde eskimiyor.
Sanki bir kelebek kanadının
Hafifliğiyle tutuyor beni,
Ama hiç bırakmıyor.

Ne kadar uzağa gitsem,
Bir anlık bakışınla geri çağırıyorsun.
Ve her dönüşümde,
Bir kez daha yeniliyorum kendime.
Belki de bu yenilgide,
Kazandığım bir şey var:
Sana tutuklu kalmanın
O eşsiz huzuru.

Gözlerin bir derinlik,
Ve ben o derinlikte kaybolmaya razıyım.
Her bir damla gözyaşında,
Bir hikaye yazılıyor.
Ve o hikaye,
Benim hayatımın özeti oluyor.
Ama yine de hiçbir şey tamamlanmıyor.
Çünkü gözlerin,
Sonsuzluğun kendisi gibi.

Beni salıverme gözlerinden,
Çünkü özgürlük denen şey,
Senin bakışlarının yokluğunda bir hapishanedir.
Gözlerinde tutuklu kalmak,
Bir mahkumiyetten ziyade,
Bir rüya gibi…
Bir masalın içinde kaybolmuş bir çocuk gibi,
Ve ben, bu masaldan hiç uyanmak istemiyorum.

Sonunda anlıyorum,
Gözlerinde tutuklu kalmak,
Bir seçim değil, bir yazgıdır.
Ve bu yazgı,
Tüm dünyayı unutturacak kadar güzel,
Bir ömre sığmayacak kadar derindir.
O yüzden razıyım,
Bu tutukluluğa,
Bu mahkumiyetin sonsuzluğuna…
Çünkü senin gözlerin,
Benim özgürlüğümün anlamıdır.