Gözlerinde Tut Beni Şiiri - Mahmut Hasgül

Gölgelere tutkundum, gözlerim gün görmedi
Hicran sürgünlerine, kader “müebbet” dedi
Yanılgı ummanında vuslatım vurgun yedi
Bir taze tebessümle diriltti umut beni
Ellerin incinmesin, gözlerinde tut beni

Alevlenen imgeler serinletmez ruhumu
Köz üstünde kahveler dağıtır şuurumu
Mekâna meydan okur havsalamın kurumu
İster zulüm yap ister ölümle korkut beni
Ellerin incinmesin, gözlerinde tut beni

Sahralara küsmüşüm, kervan geçmez çölümden
Ecel ezeli dostum, korkum yoktur ölümden
Eylülde gonca tutan, kırgın bir Hasgül’üm ben
Vefa sayfalarında sakla da kurut beni
Ellerin incinmesin, gözlerinde tut beni