Yüreğim bir tutsak gibi tutuklu kaldı bakışlarına
Amaçsız bir yolculuk başlarken yine başa dönmüş
Yüreğimin çıkmazında
O çocuksu tavrınla kırılgan ama derinden bakan gözlerin merhaba dedi bana
Sözcüklere gerek yoktu, en derine bakıyordun, en acıyan yanıma
Sen baktıkça yüreğim bakışların altında eziliyor gözlerim senden uzaklaşıyordu
İlk defa bakışlarım kaçacak bir kör nokta arıyordu sen bana baktığında
Ve ilk defa bedenim titriyordu ellerimi tuttuğunda
Taşıyabilir miydin benden arta kalan senin izlerini
Hiç hatırlamayı denedin mi ilk defa bedenim üşürken,
Karşında kaçacak yer arayan bakışlarımdan arda kalan kelimelerimi
Yüreğimden söküp aldığın ismine
En derinlere gömmeye çalıştığım sevgine
Bir de içimi titreten tedirginliğine
Benim gibi sahip çıkar mısın?
Hangi toplam da eksi çıkar sonuç,
İkimizi topluyorum yine ben tek kalıyorum
Hangi mahkemede sanıklığa kendisi olur tanık
Kendimi yargılıyorum yine tek tanık kendim çıkıyorum
Daha kimseye anlatamayıp
Satır aralarında gizlediğim bakışlarını
Gözlerindesakla (dığın) arzuları
Bir kez daha erteleyip GİDİYORUM
Haftanın her hangi bir günü
Günlere isim vermiyorum artık
Zaman kavramı tükenmiş
Gece ve gündüz var sadece
Şehir tamamen gri bir renge bulanmış
Ve ben gidiyorum…
Gözlerinden gözlerimi kaçırarak,
Bedenim titreyerek,
Anlatamadığım, senden sakladığım kelimelerimi cebime koyup gidiyorum.
Şimdi arkamdan el sallayarak beni uğurlar mısın?
Yoksa koşarak yanıma gelip ellerimi mi tutarsın bilmiyorum
Yine kendime yalanlar söyleyip yine kendimi kandırarak gidiyorum.
Ve sen;
Yüreğimden söküp aldığın ismine
En derinlere gömmeye çalıştığım sevgine
Bir çocuk gibi masum kırılgan bakışlarına
Bir de içimi titreten tedirginliğine
Benim için sahip çıkar mısın?
Beni gözlerinde saklar mısın?
Cihan ÖzelKayıt Tarihi : 27.8.2011 02:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!