Gözlerinde Mezopotamya Var

Mademki zaman kısa, ne yaz var ne bahar, gel bir şey sorma bana
Her kaşının ardı gülüstan, her bakışın bir ömür
Gel donuk gözlerime öyle derin, derin bakma
Kar yağmış şu karşı dağlara
Bahar'ı sorma bana
Ey varoluşun sırrı sende gizli
Kadın
Fırtınalar koparıp
Salkım saçak
Seni
Benden alma

Can
Bırak
Dokunma şu özgür düşlerime
Her an
Birkaç ölüm yaşadığım
Karlar
Buzlar ülkesinde
Ahıma ah
Acıma acı katma
Ne olur gel
Melankolik yüreğimle
Özlemle bekkediğim
Kızıl şafağı
Sen
Öldürme

Ne olur
Kapıma dayanıp
Eski dikişleri sökük yüreğimle
Beni
Yalçın dağlara vurma
Her bakışı bir hayat olan
Kadın
Yönsüz savruluşları korku dolu
Rüzgârlara
Savürma beni, savürma
Koydum yüreğime
Güneşten sıcak
Seni
Gel, ne olur gelde
Sar beni
Yeşermeye yüz tutun
Tohumunu bıraktım yüreğime
Özlem çiçeğim oldun sen, şu sol böğrüme
Sür zamanı! Ihlamurları, nergisleri sen kokan baharlara

Mademki gülüşünde gizli baharlar, gözlerinde Mezopotamya var,
İçimde sen olan
Acı hıçkırıklarıma kulak ver
Yüzüme bakarak gül! Mükâfatlandır beni
Saçlarını dağıt omuzlarına
Şu kapkara kışlara
Dert olsun
Dert olsun bin kere

Gün ışığını toplamış
En beyazından
Şelale gibi yanaklarına akan
Kirpiklerin
Sellere, taşkın sulara
Tüm kötülüklere bent
Bana
Umut olsun

Zorbaya başını eğmeyen, sabırla acıya dayan kadın
Sevgi soframda
Tüketme sevdanı
Her bir gülüşün
Her bir bakışın
Her bir günümde
Bahar dolu
Dudağından
Konca açan gülüm
Umut dolu çiçğim olsun
Şimdi
Cana can katmanın tam zamanı
Cemre çoktan düştü havaya, suya, toprağa
Çefkatin sımsıcaklığı yüreğinde olan güzel, şu firkatan al beni

Mehmet Çobanoğlu
11.03.2024
İstanbul