Gözlerinde Mahpus Şiiri - Şengül Aydemir

sevgili!
ne zmn uzattında ellerini boş kaldı!
dört mevsimi tek bir hücrede yaşamak nedir bilirim elbet
olmasamda mahpus!
zindan etmişken gözlerine yüreğimini,
ne farkeder ha dışarısı ha içerisi!
baharlarda gördüm gözlerini zindan yüreğimle,
sevmekmiş suçun,
beklemekmiş cezan, öylemi?
peki ya benm yüreğim nolcak söyle ey mahpus?
benim cezam ne sence?
müebbet mi!
yoksa idam mı?
kuşlardan bahsedyorsun martılardan, kırlardan.....
özgür olsam da görmüyor ki gözlerim!
sen yoksan gözlerim başka yere bakmıyor ki resminden başka!
akılımda ne kırlarda dolaşmak var biçare,avare,
ne gezmek tozmak,
ne de başka gönüllere firar etmek!
uzatsaydın inanki görürdüm ellerini kalmazda havada,
yanardı ateşiyle ellerim ellerinde
uzatsaydın ellerini bırakmazdım ki bir ömür,
uzatsaydın ellerini amazdım ki kendimi,
uzatsaydın ellerini ne sen bende mahpus
uzatsaydın ellerinini ne de ben gözlerinde mahpus
uzatsaydın ellerini biçarem sevdiceğim deniz gözlüm
kalmazdık böyle birçare.....................................