Gözlerinde Ki Mavi(De Boguldum)

Sevgili!
Hani demiştim ya!
Gözlerinde kanadı kırık serçeyi,
masmavi denizleri gördüm diye!
Sonunda kanadı kırılan,
masmavi denizin derinliklerinde
bogulan ben oldum!

Önceleri direndim.
Sevginle dolup taşarken yüreğim,
sensizliğe dayanmak mı?
Yorgun düştüğüm andı!
Dedimya güzelim
gözlerinde gördüğüm mavide boguldum...!

O mavi ki;
aşkımın mabedi, sevdalı gönlümün uğrak yeriydi.
Gözlerin maviliğiyle kilitlenirdi gözlerime
ve ellerime kelepçe vurmuşcasına
hapsederdi sevdana...!
Ayağıma prangalar vurmuşcasına
kıpırdayamazdım olduğum yerden,
gardiyan olurdu bakışların üzerimde!

Azat olmak desem değil!
Beret desem değil!
Bakışlarından uzak olacağım
aklıma dahi gelmezdi!

Öyle vurgun, öyle sevdalı,
cana can katan sevdan varken,
mavi gözlerine bir ömür mahkum olsam
aldırmazdı gönül!

Nitekim;
Sevdalı gönlümde fırtınalar estirdiğinde
engin, mavi dalgaların altında kalan
ben oldum...!
Dedim ya güzelim
gözlerinde ki mavide boğuldum...!

Şimdi sevdam kanadı kırık bir güvercin,
uçmak istesede uçamıyor!
Sen sevdanın yaralarını sarmaya uğraşa dur!
Dedim ya güzelim,
Ben gözlerinde ki mavide boğuldum...!