Gözlerinde Kalsın Cenazem

Düşlerin içinde yürürken
Seni izledim sesinde
Kendi yokluğumu dinledim
Doğmadan ölen sözcüklerde
Kesildi kelimeler birden bire
Soluksuz kaldığım o yerde.

İçime akıtıyorum gözyaşlarımı
Sinemdeki ateşe sile sile
Yaralarıma umut basıyorum
Elimden tutmayacağını bile bile
Yollarına düşüyorum bilinçsizce
Mayın tarlası olan o yerde.

Etrafına saçılan bedenim
Defnedildi gözlerine
Her gün ziyarete geliyorum
Gözlerim boş dönse de
Orada olduğunu bilmek yetiyor
Her gün düzenli olarak ölmeme.