Gözlerinde İstanbul'u Sevdim -Serenat

Cendere arasından süzüldü ırmak
Saplandı ciğerlerime bıçak
Geceye ay,güne sevda düştü
Ateş yeli okşadı tenimi
Hasret koktu
Kül sarısı akşamlarda
Hücrelerimin derinlerinde
Kanattığım gecelerimde
Beni alıpta gitme

Rüzgarlar topluyordu
Ardımdan akan yalnızlıklarımın en karasını
Düşlerimi astığım
Ağaç dallarının gölgeleriyle
Sen çıkıp geldin güneş ellerinde
Kirpiklerimde iki su damlam oldun
Çağlayanım..sevinç pınarım
Gülümseyen yarım yanım

En son gelen başaktım
Büyüdüm yağmurun düşlerinde
Gözlerimden geçerken damla damla
Aktın üşüyen parmak uçlarıma
Yaşam çığlığımdın
Dolaşan damarlarımda

İstanbul ağlıyor tenimde
Sana uzak, sana yakın
Karanfiller yanıyor
Kirpiklerimin ucunda
Derinliklerin ortasında
Sümbüli gecelerde
istanbulu sevdim gözlerinde
Yoksunluğum senden yana
Düşlerim düş olur gelir sana

Ve sen can goncam
Sarı çiçek bakışlım
Canımdan içeri güneş saçlım
Ben'imde bulduğum
Korunda yanıp tutuştuğum
Bil ki
SEVdim SEVindim SEVdiğim
Anlamlarına anlam katmakta
Yetemediğim
Her hücremde üç hece adın
Ellerinde yüreğim
Sesin sesim.
Nefesin nefesim.

Vakitliğin zehir zemberek vakitsizliğime sarılıpta, zehiri
ahusundan dudaklarımı dayayıp içtiğim adı batası zamanın
dem yerinde anlamla anlamsızlıklarım içinde tıkandığım çemberin
darağacından aşağıya doğru çekiyorum seni içime derinlerime
gözlerimden yutkunduğum şah damarımın bam telinde yağmurlar
içinde gülümsetirken seni acının deminde kahroluyorum
tutuntuğum gülümsemen can damarım olsa da ben
sevgimden bir ben! ...ben! ...veriyorum.
Dirhem dirhem...Adın yaşamak!

Ad'ım ad'ınla YAŞAMAK..Ad'ınla YAŞAT..Ad'ınla YAŞA.And YAŞAMAK..