Gözlerinde eriyince gönlümdeki kar;
Coştu,
Şahlandı gönlümdeki sular...
Gözlerinde eriyince gönlümdeki kar
Ve azgın,
Çılgın bir çağlayana dönünce gönlümdeki o dingin,
O sakin pınar;
Dikleşti gönlümdeki boynu bükük gül
Ve doğruldu gönlümdeki o kambur çınar...
(Van.02.04.2012)
Selçuk AkyüzKayıt Tarihi : 15.4.2012 20:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!