Gözlerinde derin sonbaharlar

Bildim içindeki kasırgaları,
yakıp yok eden yangını,
Çok tanıdık geldi
Bakan ama içten gülmeyen
Sevgiye aç derinlikler…

Kayboluyorsun biliyorum
Kim korkmaz ki derin karanlıklardan?
Acı içinde yangın yeri yüreğin…

Kimi zaman
Çocukça masum ve mahcup kaçamaklarda saklanıyorsun
Kimse bulmasın seni…

Kimi zaman da fırtınalı okyanuslarda savruluyorsun
Umarsız, sert kayalarda dağılıyorsun
ama inadına tutunuyorsun umuda…

Esen “sam” yelinde hayat buluyorsun
İlkbaharlar açıyor yüreğinde
Ve gözlerinde kıştan kalma bir hüznün esintisi
Yine yeniden yaşıyorsun sonbaharı…

5 Ekim 2014 Gebze

Şiir gözlüm, sonbahar hüzünlüm Dr. Birsen Ocaklı’ya, yani kardeşime…