Gözlerinde buz dağları

Kar düşmüş gözlerine,
Buz tutmuş mavileri,
Sabahın çiyleri buklelerinde.
Küskün müsün darıldın mı bebeğim?
Belki de haklısın sitemlerinde.

Bir yaz günü seni tanıdığımda,
Şen bir kahkaha olmuştun,
Gülmeyen yüzümün ağıdında.
Adımız ne de güzeldi yan yana,
Nikah kağıdında.

Şimdiyse yıkılmış dağların,
Sönmüş sanki ocağın,
Kar düşmüş dağlarının tepelerine.
Vadilerinin yeşilleri de buz tutmuş.
Oysa seni, doğduğum şehrim gibi sevmiştim.
Yediğim ekmek gibi aziz bilmiştim.
Ne oldu da şen gözlerin, gülmeleri unutmuş?

7/Mayıs/2009/Bodrum