Gözlerinde Büyüyen Şehir Şiiri - Uğur Kağan

Sokaklar sessiz, rüzgar ağır
ve ben her adımda seni arıyorum.
Gözlerine bakınca
zaman duruyor, dünya nefesini tutuyor
ve ben ilk kez düşer gibi oldum.

Adını bilmiyorum,
ama varlığın
her taşın, her kaldırımın içinde
sessiz bir isyan gibi filizleniyor.

Bakışların, sabahın ilk ışığı kadar sert ve sıcak
ve her gülüşün, yorgun şehirleri aydınlatıyor.
Seni görmek, adını bilmeden sevmek
en gerçek sevgiymiş meğer
ve ben her gün yeniden buna inanıyorum.

Gözlerinde bir şehir var
ama sokaklarında kaybolan bir ben
ve her kayboluşumda
sana daha çok yaklaşıyorum.

Adını bilmemek,
sana dokunmadan sevmek
ve her nefeste içimde büyütmek
belki de aşk, adını bilmediğin bir kadında yok olmakmış.

Ve ben,
her görünüşünde bir dünya keşfederken
seninle doluyorum,
seninle nefes alıyorum
ve sen, adı olmayan bir şiir gibi
kalbimde ölümsüzleşiyorsun.