Gözlerinde Büyüttüğüm Hüzündü Aşk

Ben,
Gözlerindeki hüznü sevmiştim umarsız
Bakışlarında kaybolanları
Serseri akşamları

Bilinçsiz gülüşlerle uğurladığımda seni
Yıldızlardan dökülen gözyaşlarındı yağmur
Umutlarıma sarılıp uyurdum sessizce
Kadim sancıları vardı kalbimin

Kalabalık bir yalnızlıktı bu şehir
Perdeler açık, gökyüzü bulanıktı
Sevda karşıtıydı
Herşey ve herkes

Hiç bilmedin
Adı neydi sokağımın
Penceremde üşüyen kumru gibi
Düşüverdin bahtıma
Kendine yabancı bir adamın
Tutsak şarkısı oldun yıllarca

Sebebi meçhul
Bilinmezler diyarıydı ayrılık
Öylesine ısrarcı
Öylesine ketum
Gidiyordun
Ben de ben yoktu ki
Sana dur diyecek

Ben,
Gözlerindeki hüznü sevmiştim umarsız
Nisan yağmurlarını
Şiir çıkmazlarını

Sen, hiç olmadın

25.12.2002/Polatlı