Bir defacık da olsa
sen,
gülümse / sen
ve
gamzelerinde bir ölebilsem
o an keşke;
ölümüm,
o göz bebeklerinin derinliklerine
yerleşebilse.
Dilerdim;
gözlerini,
ben gibi
aşkla her sevebilenine;
her zaman tatlı
bir ürperiş olabilsem!
Gözlerinde bir ölebilsem
sol yanağında bir
diğerinde ikişer bahar
açtıran,
her bir gamzelerinde bir ölebilsem!
Ey yâr!
İşte sende,
böyle seninle kalabilsem;
sonsuz
ve
bahtiyar!
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 21:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!